Julian Tuwim - Teofania

Idziesz! Przeczuwam ciebie! Jak daleka łuna,
Czerwieni się olbrzymia moc błyskawicowa!
Widzę cię, święta moja wizjo złotostruna!
Widzę cię --- świtasz --- idziesz, o poezjo nowa!

Choć nie dostrzegam jeszcze twojego oblicza,
Z którego tryśnie pewno wieków treść ukryta,
Wiem, że będziesz szalona, będziesz tajemnicza,
O Duszo, która idziesz! w której przyszłość świta!!

A będzie ci na imię: "Twórcze, groźne Jestem",
Obejmiesz sobą wszystko, tyrańska, potworna!!
I objawisz się światu --- Ognia Manifestem:
--- Przyszła po sny szaleńców, ksieni niepokorna!

---

Pierwodruk w: Pro Arte et Studio, nr 3-4,1916, str. 111; Przedruk: w czasopismach: "Dziennik Łódzki", 1946, nr 158 Przedruk w tomach: Julian Tuwim - Czyhanie na Boga, Julian Tuwim - Wiersze zebrane, Julian Tuwim - Wiersze zebrane. Wydanie nowe uzupełnione., Julian Tuwim - Wiersze wybrane. Przygotowane do użytku szkolnego przez autora., Julian Tuwim - Dzieła. Uwagi: Tłumaczenie angielskie: M. A. Michael (w:), Moja ojczyzna---polszczyzna, oprac. T. M. Filip, Londyn 1944

Źródło tekstu: Pro Arte et Studio, nr 3, 1916, wyd. Edward Boyé

klucz: tuwim-teofania-1916