Julian Tuwim - Stary cygan: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{MetaUtwor | ||
| + | |klucz=tuwim-stary-1918 | ||
| + | |Autor=Julian Tuwim | ||
| + | |Tytul=Stary cygan | ||
| + | |Published = Estrada | ||
| + | |Nr = 5 | ||
| + | |Data = 1918 | ||
| + | |Strona = 56 | ||
| + | |Przedruk = Wyd. osobne: Nuty miniaturowe nr 17-18, muz. E. Kondor, nakład I. Rzepecki, Warszawa 1931; J. Tuwim, ''Kabaretiana'', Czytelnik 2002. | ||
| + | |Uwagi = Piosenka drukowana pod pseudonimem J. Wim; była wykonywana przez [[repertuar::Nuta Bolska|Nutę Bolską]] w 1918 r. w kabarecie [[Sfinks]]. Według Kazimierza Krukowskiego jest to debiut kabaretowy Tuwima (K. Krukowski, ''Moja Warszawka'', Warszawa 1957, s. 64). | ||
| + | |Źródło = J. Tuwim, ''Kabaretiana'', Czytelnik 2002, str. 40 | ||
| + | |Gatunek={{Gatunek|Rodzaj=piosenka}} | ||
| + | |Treść= | ||
| + | <poem> | ||
Hen, w ciemnym borze mieszka niebożę, | Hen, w ciemnym borze mieszka niebożę, | ||
Cygan staruszek, od wielu już lat. | Cygan staruszek, od wielu już lat. | ||
| Linia 51: | Linia 65: | ||
Żył tylko z nią | Żył tylko z nią | ||
i umarł z nią". | i umarł z nią". | ||
| − | + | </poem> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
}} | }} | ||
Aktualna wersja na dzień 08:07, 9 wrz 2015
Hen, w ciemnym borze mieszka niebożę,
Cygan staruszek, od wielu już lat.
Smętne piosneczki z jego skrzypeczki
Niegdyś płynęły ... Dziś nie chce ich świat.
Znów przyszła wiosna, wonna, radosna,
I słodko w gałązkach zaćwierkał znów ptak.
W sercu Cygana znów krwią broczy rana,
Więc szepce cicho do żony swej tak:
"Gdzie są me skrzypki lipowe?
Serce drży we mnie jak liść,
Hen, tam do miasta gwarnego
Muszę dziś jeszcze iść.
Zagrać chcę jeszcze raz w życiu
Tę starą piosenkę swą.
Jam Cygan z dziada pradziada
I żyłem tylko nią.
Jam z pieśnią żył i umrę z nią".
Więc idzie stary przez pola, jary,
Choć starość mu ciąży na plecach jak garb.
Idzie, kuleje, pot zeń się leje
I mocno ściska skrzypeczki, swój skarb.
Już jest nareszcie w wyśnionym mieście,
Do sali wspaniałej się zbliża, a drży.
Serce mu wali, bo niegdyś w tej sali
Słuchano jego piosenek i gry:
"Przepraszam, mości panowie,
Czy nie pamięta kto z was?
Grywałem tu niegdyś, przed laty,
Pieśnią słodziłem czas.
Zagrać chcę jeszcze raz w życiu
Tę starą piosenkę swą.
Jam Cygan z dziada pradziada
I żyłem tylko nią.
Jam pieśnią żył i umrę z nią".
Wtem ktoś wyskoczył z śmiechem ochoczym:
"Moi panowie, ten oszust z nas kpi!
Włóczęgo! Fora z pańskiego dwora!
Piccolo! Hejże, otwieraj mu drzwi!"
Na rozkaz pana kelner Cygana
Za drzwi wyrzucił i uderzył w kark.
Znalazła potem skrzypki pod płotem
Stara Cyganka i łkała wśród skarg:
"Już on nie zagra wam nigdy,
O ludzie bez serc i dusz,
Zmilkły już jego skrzypeczki
Zamilkły na zawsze już!
Jest w ciemnym lesie grób cichy,
Śród leśnych kwiatów się skrył,
Leży w nim Cygan staruszek,
Który dla pieśni żył.
Żył tylko z nią
i umarł z nią".
Pierwodruk w: Estrada, nr 5,1918, str. 56; Przedruk: Wyd. osobne: Nuty miniaturowe nr 17-18, muz. E. Kondor, nakład I. Rzepecki, Warszawa 1931; J. Tuwim, Kabaretiana, Czytelnik 2002.
Uwagi: Piosenka drukowana pod pseudonimem J. Wim; była wykonywana przez Nutę Bolską w 1918 r. w kabarecie Sfinks. Według Kazimierza Krukowskiego jest to debiut kabaretowy Tuwima (K. Krukowski, Moja Warszawka, Warszawa 1957, s. 64).
| Autor | Julian Tuwim + |
| Klucz | {{{klucz}}} + |
| Nazwastrony | Julian Tuwim - Stary cygan + |
| Numer | 5 + |
| Publikowane | Estrada + |
| Repertuar | Nuta Bolska + |
| Rok publikacji | 1918 + |
| Strony | 56 + |
| Tytuł | Stary cygan + |
| Data "Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values. | 1918 + |
