Tekst źródłowy strony Julian Tuwim - Stary cygan

{{MetaUtwor
|klucz=tuwim-stary-1918
|Autor=Julian Tuwim
|Tytul=Stary cygan
|Published = Estrada
|Nr = 5
|Data = 1918
|Strona = 56
|Przedruk = Wyd. osobne: Nuty miniaturowe nr 17-18, muz. E. Kondor, nakład I. Rzepecki, Warszawa 1931; J. Tuwim, ''Kabaretiana'', Czytelnik 2002.
|Uwagi = Piosenka drukowana pod pseudonimem J. Wim; była wykonywana przez [[repertuar::Nuta Bolska|Nutę Bolską]] w 1918 r. w kabarecie [[Sfinks]].  Według Kazimierza Krukowskiego jest to debiut kabaretowy Tuwima (K. Krukowski, ''Moja Warszawka'', Warszawa 1957, s. 64).
|Źródło = J. Tuwim, ''Kabaretiana'', Czytelnik 2002, str. 40
|Gatunek={{Gatunek|Rodzaj=piosenka}}
|Treść=
<poem>
   Hen, w ciemnym borze mieszka niebożę, 
   Cygan staruszek, od wielu już lat. 
   Smętne piosneczki z jego skrzypeczki 
   Niegdyś płynęły ... Dziś nie chce ich świat. 
   Znów przyszła wiosna, wonna, radosna, 
   I słodko w gałązkach zaćwierkał znów ptak. 
   W sercu Cygana znów krwią broczy rana, 
   Więc szepce cicho do żony swej tak: 
       "Gdzie są me skrzypki lipowe? 
       Serce drży we mnie jak liść, 
       Hen, tam do miasta gwarnego 
       Muszę dziś jeszcze iść. 
       Zagrać chcę jeszcze raz w życiu 
       Tę starą piosenkę swą.
       Jam Cygan z dziada pradziada 
       I żyłem tylko nią. 
       Jam z pieśnią żył i umrę z nią".
   Więc idzie stary przez pola, jary, 
   Choć starość mu ciąży na plecach jak garb. 
   Idzie, kuleje, pot zeń się leje 
   I mocno ściska skrzypeczki, swój skarb. 
   Już jest nareszcie w wyśnionym mieście, 
   Do sali wspaniałej się zbliża, a drży. 
   Serce mu wali, bo niegdyś w tej sali 
   Słuchano jego piosenek i gry: 
       "Przepraszam, mości panowie, 
       Czy nie pamięta kto z was? 
       Grywałem tu niegdyś, przed laty, 
       Pieśnią słodziłem czas. 
       Zagrać chcę jeszcze raz w życiu 
       Tę starą piosenkę swą. 
       Jam Cygan z dziada pradziada 
       I żyłem tylko nią. 
       Jam pieśnią żył i umrę z nią". 
   Wtem ktoś wyskoczył z śmiechem ochoczym: 
   "Moi panowie, ten oszust z nas kpi! 
   Włóczęgo! Fora z pańskiego dwora! 
   Piccolo! Hejże, otwieraj mu drzwi!" 
   Na rozkaz pana kelner Cygana 
   Za drzwi wyrzucił i uderzył w kark. 
   Znalazła potem skrzypki pod płotem 
   Stara Cyganka i łkała wśród skarg: 
       "Już on nie zagra wam nigdy, 
       O ludzie bez serc i dusz, 
       Zmilkły już jego skrzypeczki 
       Zamilkły na zawsze już! 
       Jest w ciemnym lesie grób cichy, 
       Śród leśnych kwiatów się skrył, 
       Leży w nim Cygan staruszek, 
       Który dla pieśni żył. 
       Żył tylko z nią 
       i umarł z nią". 
</poem>
}}
Autor	Julian Tuwim +
Klucz	tuwim-stary-1918 +
Nazwastrony	Julian Tuwim - Stary cygan +
Numer	5 +
Publikowane	Estrada +
Repertuar	Nuta Bolska +
Rodzaj	piosenka +
Rok publikacji	1918 +
Strony	56 +
Tytuł	Stary cygan +
Data "Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values.	1918 +